Dawniej Tesalonika, miasto w północnej Grecji, nad Zatoką Salonicką (Morze Egejskie). Drugie co do wielkości (po Atenach) miasto Grecji. Saloniki to ośrodek administracyjny największego greckiego regionu Macedonia, nieoficjalnie, przez Greków nazywany współstolicą lub stolicą Macedonii (greckiej).
Założone ok. 315 p.n.e. przez króla Macedończyków Kassandra i nazwane na cześć jego żony, Tessaloniki. Należało później do państwa rzymskiego i stało się jednym z najważniejszych miast. Po podziale imperium, miasto stało się częścią Bizancjum i było wiele razy napadane i plądrowane. Było stolicą łacińskiego Królestwa Tessaloniki, a później efemerycznego Cesarstwa Tesaloniki. Zostało później zdobyte przez Turków, odzyskane przez Bizancjum, sprzedane Wenecji i ostatecznie zdobyte przez Turków po krwawym oblężeniu. Było częścią Imperium Ottomańskiego przez następne pięć stuleci.
W 1917 miasto zniszczył pożar. Wybuchł przypadkowo i strawił przede wszystkim dzielnice zamieszkiwane przez ludność żydowską, czyniąc bezdomnymi znacznie ponad 50 tysięcy ich mieszkańców. Odbudowano je na nowoczesnym planie europejskim, w dużej mierze niszcząc historyczny wygląd Salonik.
Drużyna wyrusza tam w odc. 20 w poszukiwaniu Atlantydy. Znajdują przejście, gdy Zhalia podaje rozwiązanie zagadki, którą Sfinks zadał Edypowi: jakie zwierzę rano chodzi na czterech łapach, w południe na dwóch, a wieczorem na trzech?
Odpowiedź: człowiek. Jako niemowlę raczkuje, później chodzi normalnie na nogach, a na starość podpiera się laską.